Ervaar jij, net als ik, vaak chaos in je hoofd? Heb je wel door hoeveel tijd dit jou kost? Ontdek hoe ik hier anders mee heb leren omgaan en doe er je voordeel mee!
Vandaag ben ik alleen thuis. Om me heen een chaos van speelgoed, afwas, in elkaar gefrommeld tafelkleed, een vol boodschappenkrat… en zo. Te midden van die zooi zit ik geconcentreerd te werken aan de keukentafel.
Chaos in je hoofd kost tijd!
Bij mij werkte het voorheen zo: Er was veel chaos in mijn gedachtegang en ik voelde vaak onrust. Om mijn gedachten en gevoelens weer op een rijtje te zetten ging ik opruimen, alles op orde brengen. Voorheen deed ik dit heel erg vaak, omdat ik het nodig had.
Voorheen kon ik niet werken te midden van chaos om me heen. Tegenwoordig kan ik dat gewoon. Een kwestie van oefening. Voordat ik hier goed in ben geworden, had ik het nodig om te weten wat ik wil. Zowel in de details van alledag, als ook in het grotere geheel.
Wat hielp bij mij?
In de tijd van mijn studie Maatschappelijk Werk, heb ik geleerd een nieuwe manier te vinden voor het ordenen van de chaos in mijn hoofd. De eerste stap was accepteren dat ik tijd nodig had om een beetje aan te lummelen. In het begin stond ik mezelf toe om de dag te beginnen met opruimen, koffie drinken en mijmeren. Na een paar uur (ja, echt!) eigenlijk niks nuttigs gedaan te hebben, ging ik aan de slag. Ik besefte dat ik het nodig had om mijn gedachten en gevoelens een plaats te geven. Zo ging dat in het eerste jaar van de studie.
Later leerde ik mijn gedachten en gevoelens een plaats te geven door zelfreflectie (zowel opschrijven als praten). Ook ik heb het nodig af en toe met iemand te praten die zonder oordeel luistert en mij vragen stelt die mij aan het nadenken zetten: wat gaat er in me om en waar komt het vandaan. Die manier van zelfreflectie scheelde ook tijd, omdat ik daardoor wel iedere ochtend meteen aan de slag kon gaan 😉
Sinds een aantal jaar is er aan dat moment van zelfreflectie een dimensie toegevoegd: stille tijd. Wanneer ik God zoek in gebed, in stilte, in het Bijbellezen of in aanbiddingsliederen zingen, krijg ik inspiratie, kracht, rust, diepe vrede. De rest van de dag weet ik precies wat ik wel en niet moet doen. Weg onrust!
En hoe gaat het nu?
Inmiddels weet ik goed wat ik wil en ben ik gedreven. Het lukt mij om me te focussen op mijn werk. Nog steeds helpt het om te praten, op te schrijven en God te zoeken, met als doel om meer uit mijn leven te halen. Het mooie is, dat ik anderen kan leren wat ik zelf ook heb mogen leren. Het is prachtig om mee te maken hoe iemand met kleine stapjes groeit.
Wat ik wil, is uitdelen:
Liefde voor God, liefde voor mijn naaste en liefde voor mezelf.
Oja en wat betreft mijn huishouden? Doordat mijn innerlijke onrust weg is, lukt het mij om alles gewoon goed bij te houden tussen de bedrijven door.
0 Reacties