Onderstaande blog is geschreven door een cliënte, die gaandeweg in het coachproces steeds meer het vertrouwen kreeg om haar schrijftalent daadwerkelijk te gaan delen met de ‘buitenwereld’. Als stimulans gaf ik haar de opdracht om een blog voor op mijn site te schrijven over hoe ze het coachtraject heeft ervaren…. Lees hieronder het resultaat.
Ik vind het leuk als je de moeite neemt om te reageren! Laat onder dit artikel een reactie achter, of stuur me een persoonlijk bericht.
Antsje van der Gaast – personal coach en christentherapeut
Aardse ark
Wie dankbaarheid zaait, zal dankbaarheid oogsten
Het water stond me tot aan de lippen. Het golfde af en toe nog flink, al overspoelde het me niet meer. Mijn hoofd kon ik nog niet helemaal rechtop houden. De grond onder me was drassig, waardoor ik af en toe wegzakte en mij verslikte.
Ik zocht naar vaste grond, maar net als Noachs duif vond ik nog geen droge plek om neer te strijken. Ik had een uitgestrekte hand nodig om op neer te strijken. Gods hand trok mij uit het moeras van overspannenheid. In die tijd van herstel bleef ik onrust voelen: wat is Gods plan met mijn leven? Ik kon dit even niet alleen en had naast een Hemelse hand een aardse, goedgebouwde en professionele ark nodig tijdens het doelloze dobberen in vicieuze cirkels. In die ark werd geluisterd, verduidelijkt, onderwezen, geconfronteerd in een liefdevolle, bemoedigende en betrokken sfeer. Al snel leerde ik daar: onrust komt niet van God, zoek eerst Zijn rust en vrede voordat je je vleugels weer uitslaat. In de zondvloed werd ik gewezen op de bakens in Woord en muziek die naar me toe werden gedreven: “In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen jullie kracht” (Jes. 30:15) en “Wacht op de Heer, mijn hart, ja wacht, houd moed!” (Psalm 27 van de Psalm project).
Een zoektocht was het: loslaten en overgeven van al het smerige van mijn oude aarde, onder ogen zien waar ik was gestrand en ontdekken welke parels en frisse, groene olijfblaadjes er nog onaangeraakt waren blijven liggen onder de wateroppervlakte. Soms was de horizon van mijn gedachten zo vertroebeld door donkere wolken en mist en zag ik het waterpeil niet zakken. Gelukkig klonk dan door het open raam van de ark een dankgebed voor mij waarin de Lichtstraaltjes werden geduid, die al weer voorzichtig door de wolken en mist heen piepten. Zonder wolken zie je geen stralen én midden in de donkerte is er toch licht: There is a crack in everything, that’s how the light gets in (Leonard Cohen) en wees dankbaar onder alle omstandigheden (Fil 4:6).
Het water trok zich terug, maakte ruimte voor nieuwe aarde en bracht de vraag: waar naar toe vlieg ik uit? In de deuropening van de ark werd ik bevestigd en bemoedigd: gebruik en vertrouw op die Gegeven parels en olijftakjes en vooral heb ze lief, koester ze en voed ze. Dan komt die dag vanzelf, dat je achter de duif aan jouw plek mag vinden en vanuit Stevige Grond vruchtbaar mag zijn in de wereld. Als u dichtbij mij blijft en Ik blijf in u, brengt u veel vrucht voort. Want zonder Mij kunt u niets doen (Joh. 15:4).
Wanneer je op aarde een veilige plek vindt, zoals deze ark, dan mag die plek met recht (én trots) de naam ‘Tankber coaching’ dragen. De duif met olijftakje uit het logo staat voor mij symbool voor de Heilige Geest die tijdens gesprek en gebed ruimschoots in deze ark rond waart: “Ik heb de Heilige Geest als een duif uit de hemel zien komen en Hij bleef op Jezus (…) Op wie u de Heilige Geest ziet neerdalen en blijven, dat is Hem. Hij zal de mensen dopen met de Heilige Geest” (Joh. 1: 32 en 33). “Vrede, zei Jezus, zoals de Vader Mij gestuurd heeft, zo stuur Ik jullie. Toen blies Hij Zijn adem over hen heen en zei: Ontvang de Heilige Geest” (Joh. 20: 21-22).
Bedankt, Antsje, dat jij gestuurd bent, dat jij die ark voor mij was in een moeilijk-mooie tijd van overleven naar leven!
“God van Licht, wees mijn gids. Leid mij door het donker, veilig naar de kust waar u woont…. U bent de rust als het stormt op zee!” (opwekking 807)
Ontvang mijn blogs in je mailbox:
0 Reacties