“Stress zit ‘m ook in het alledaagse…”
Stressfactoren in je alledaagse leven, hierover lees je in mijn blog. Ben je benieuwd mijn ideeën over stress en welke factoren stress aanwakkeren, in plaats van afzwakken? In deze blog neem ik je mee naar mijn ervaringen. Lees welke keuzes je kunnen helpen om van je gestreste gevoel af te komen, hoe je ruimte kunt maken om dagelijks te kunnen genieten en dankbaar te kunnen zijn.
Met dit artikel wil ik je laten ontdekken dat er nu onderdelen kunnen zijn in jouw leven, keuzes die je maakt, die bijdragen aan jouw gevoel van onrust. Het gaat hier niet eens om ‘grote’ onderdelen in je leven, maar juist om de kleine vanzelfsprekende dingen in je alledaagse leven die er bij lijken te horen.
Stressfactoren in je alledaagse leven
Stel je voor: iedere avond kijk je televisie, omdat je ontspanning nodig hebt na een drukke dag. Je hebt geen specifiek programma wat je wilt zien, maar onbewust voel je de drang om de tv aan te zetten. Je komt er niet toe om op een andere manier te ontspannen of om rust te zoeken. Aan het einde van de avond weet je niet meer wat je hebt gezien en ben je erg moe.
Je volgende dag ben je lekker alleen thuis. Een heerlijke vrije dag. Even de tijd om wat dingen te regelen die zijn blijven liggen. Je ziet je telefoon liggen. Zonder er bij na te denken pak je je telefoon. Hé, een berichtje… En even Facebook checken… et cetera. Voordat je het weet zit je al een uur met je telefoon. En je bent helemaal kwijt wat je ook al weer zou doen.
Kun je alleen maar tot rust komen achter een scherm? Dan ‘moet’ je dat dus doen. Je voelt een soort impulsieve ‘drang’ en je denkt er niet bij na. Had je al door dat, hoe meer je dat doet, hoe groter je behoefte wordt? Is dat vrijheid? Ben jij je bewust van de reden, waarom je de tv aanzet vanavond? Dat geeft je namelijk een keuze om het wel of niet te doen. Dan kun je er eventueel voor kiezen om op een andere manier rust te vinden. Dát is vrijheid.
Hoe vaker je iets doet, hoe groter je behoefte wordt
Mijn stressfactoren
Een paar jaar geleden begon bij mij het besef door te dringen. Iedere keer wanneer ik van plan was om te gaan Bijbellezen, voelde ik de sterke neiging om die folders door te bladeren, in de hoop dat ik iets heel leuks zag wat ik wilde hebben. Dit idee dat ik iets moest hebben, had ik onbewust. Onbewust voelde ik een behoefte. Mijn echte verlangen in mijn hart, oftewel wat ik echt nodig had, was het gevoel van blijdschap. Ik was dus ook van plan om iets anders te doen waar ik echt iets aan heb, namelijk Bijbellezen. In plaats daarvan pakte ik die folders. Deze afleiding werd gestimuleerd door meer triggers: naast folders bekijken, ging ik bijvoorbeeld iedere avond televisie kijken, veel en vaak koekjes eten (suiker-behoefte), vaak op het scherm van mijn smartphone kijken, noem maar op….
Het volgen van die triggers geven mij heel even dat gevoel van blijdschap. Het gaat ook heel snel weer weg. Dus moet ik wéér iets kopen, of wéér een folder doorbladeren, of wéér de Facebook-thread doorscrollen, chocolade eten… noem maar op. Al deze triggers zorgen er voor dat die behoefte niet stopt. Wanneer ik constant die behoefte voed, betekent het dat ik denk dat ik iets nodig hebt. Dat zorgt er vervolgens voor dat ik die triggers wéér op zoek om die behoefte te vervullen. De behoefte wordt nooit vervuld, omdat ik alweer nieuwe triggers tegenkom. Dit is een vicieuze cirkel, hoe meer triggers ik binnen krijg, hoe meer behoeftes er bij komen. En zo probeer ik een emmer met een gat te vullen met water…
Stap voor stap maakten we in ons gezin andere keuzes. Minder spullen in huis, minder folders in huis, minder toegevoegde geraffineerde suikers eten, minder op schermen kijken… et cetera. En meer dingen doen die rust geven, meer stille tijd. Gaandeweg veranderde steeds meer onze behoefte. Na zeven jaar hebben we zelfs geen televisie abonnement meer (je kunt wel eventueel televisie programma’s via internet zien). Keuzes die niet alleen stressverlagend werken maar ook kostenverlagend!
Jouw stressfactoren?
Uit onderzoek blijkt dat wanneer je een melding op je telefoon hoort of ziet, er een bepaald soort hormoon vrij komt, omdat je beloond wordt. Dit geeft een kick waardoor je steeds weer opnieuw beloond wilt worden. Dit zelfde hormoon is ook actief wanneer je met gokspellen meedoet en is dus verslavend. In mijn visie kan de werking van dit mechanisme ook toegepast worden op andere situaties, zoals televisie kijken, koopdrang en suikerverslaving. (Dit laatste blijkt niet uit onderzoek, maar baseer ik op mijn persoonlijke ervaring) Ik zie het zo voor me: je hebt een ‘behoefte-knop’ die aan en uit kan. Wanneer de knop aan gaat, ben je getriggerd. Dit gaat meestal automatisch en onbewust. Het uitzetten van de knop kun je alleen doen wanneer je je hier bewust van bent. Dit vergt vervolgens volhouden. Het uit ‘houden’ van die knop is het aller-moeilijkst.
Zo kan de hele dag door die behoefte-knop aan blijven staan zonder dat je je er bewust van bent. (En dat komt niet per sé van het ‘kijken naar schermen’, maar kan ook van andere kleine alledaagse dingen komen.) Ik denk dat dit juist mee werkt aan een gevoel van onrust bij mensen die al stress klachten ervaren. Het wakkert jouw stress eerder aan, dan dat het je rust geeft. Wanneer je je hier steeds meer bewust van wordt, leer je ook keuzes maken. Want: het feit dat jij een behoefte hebt, wil niet zeggen dat je het nodig hebt…. Denk hier eens goed over na?
En hoe zit dat bij jou? Nu wil ik niet zeggen dat je nu direct geen televisie meer moet kijken, je Facebook account moet opzeggen, een nee-nee sticker op je brievenbus moet plakken en drastisch moet gaan diëten……
Je ‘moet’ namelijk niks. Moeten zorgt voor gebondenheid. Bewuste keuze zorgt voor vrijheid. Luister eerder naar je hart en je geweten, ook daarin kun je de stem van God verstaan. Let op dat dit met heel kleine stapjes gaat in een proces van jaren. Gooi niet ineens alles zomaar overboord. Net als bij extreme diëten, zorgt een radicale verandering er voor dat je snel weer terug gaat naar je oude patroon, omdat je dat nooit lang kan volhouden. Dat zou je vervolgens een schuldgevoel kunnen geven. Vraag in plaats daarvan aan God: ‘Heer, laat me zien waar ik in zou kunnen minderen’ en vraag Zijn hulp daar bij.
En mijn triggers, die mij het gevoel van ‘slaaf zijn’ geven, zijn niet letterlijk jouw triggers. Maar wat zijn wel jouw triggers? Welke ideeën houden jou bezig waardoor je geen ruimte hebt om je vrij te voelen, om creatief te zijn, om te genieten van alledaagse dingen? Om relaties op te bouwen en te onderhouden? Om liefde en aandacht aan je kinderen en echtgenoot te geven? Om …
Het is de kunst van het weglaten, minder is meer.
Ik vind het leuk als je de moeite neemt om te reageren! Laat onder dit artikel een reactie achter, of stuur me een persoonlijk bericht.
Antsje van der Gaast – personal coach en christentherapeut
Ontvang mijn blogs in je mailbox:
0 Reacties